Hemelse Wijsheden

32.7 Demonen zetten mensen aan om zelfmoord te plegen

Onderstaand verhaal uit het boek ‘De Kringloop der Ziel’ van Jozef Rulof gaat  over een oudere man die onder sterke invloed van een vrouwelijke demoon staat. Op zijn sterfbed probeert deze demoon hem te dwingen om zelfmoord te plegen. Gelukkig krijgt de man hulp van een lichtgeest en kan uiteindelijk rustig overgaan naar de wereld van de geest.

-Ik volgde dit afgrijselijke toneel en hoorde nu de geest zeggen, wat mij zo duivels in de oren klonk: ‘Maak een einde aan dat leven en kom hier.’ ‘Waar?’ vroeg hij.
‘Hier in onze wereld.’
-Kom in onze wereld’, hoe duivels, hoe gemeen waren deze wezens. Ik maakte mij nu met hem één en bestraalde hem, zodat hij voor een kort ogenblik in slaap viel.
-Ik verbond mij met haar en ik voelde wie zij was en hoe zij met hem te maken had. Wat zij verlangde kon zij aan deze zijde en op aarde vinden, doch deze oude man had met haar leven uit te staan. De verbinding, die ik zag en voelde, was op aarde tot stand gekomen. Zij haatte. Zij was dieper gedaald dan hij en daarom was hij voor mij te bereiken. Ik zou alles doen om te voorkomen dat deze demon macht over hem kreeg. Kort voor zijn dood wilde men hem dat afschuwelijke proces aan deze zijde opdringen.
-Om hem heen legde ik mijn uitstraling en wachtte af.
-Zijn verlangens gingen naar haar uit en wanneer hij zich sterk concentreerde, voelde ik dat mijn uitstraling ging verzwakken. Toch trachtte ik dit te beletten en hem onder mijn invloed te houden.
-Ook hij was bezig, maar zou hij zichzelf overwinnen? Ik zou hem blijven helpen, die arme. Het was een gevecht op leven en dood, een gevecht van het kwaad tegen het goede en tegen zijn eigen wil. Dat wezen, de vrouw die bij hem was teruggekeerd, was het grootste gevaar voor zijn zelfbehoud.
-Daarop hoorde ik zeggen: ‘Hij gaat spoedig over, zijn strijd is gestreden. De demonen kunnen hem nu niet meer bereiken. Deze nacht gaat in rust voorbij. Liefde is het hoogste, het goede overwint. God zij met u.
-Nu ging hij de aarde verlaten, het snoer scheurde vanéén en zijn geest maakte zich thans geheel vrij. Het leven op aarde was voorbij. Nu hoorde ik spreken, keek omhoog en zag in het gelaat van twee jonge geesten. Eén van hen sprak: ‘Wij komen hem halen, broeder, zijt gij bereid ons te volgen?’
-Ik begreep. De beide jonge geesten vingen nu het geesteslichaam op, en een mens was op aarde gestorven, maar het geestesleven binnengetreden. Dood op aarde en geboren in het leven van de geest.
-De gestorvene werd een groot gebouw binnengedragen. Veel van die broeders zag ik met de aardse mens hier aankomen. Liefde, niets dan liefde zag ik.

De Kringloop der Ziel p. 259,260,27
Bron: Citaten uit de boeken van Jozef Rulof