Hemelse Wijsheden

33.2 Stenen gooien door spoken en duistere geesten

Het gooien van stenen door demonen is op aarde bekend, maar hoe het eigenlijk in elkaar zit, weten maar weinig mensen. Wanneer het stenen gooien begint, wordt de steen door concentratie van de zwaartekracht ontdaan en is dan zo licht als een veertje. Net voor het doel laat de demon de concentratie los. De steen krijgt dan de zwaartekracht weer terug en kan het doelwit dodelijk verwonden.
Eeuwen terug werd er heel veel met stenen gegooid. Nu hoor je daar minder over.

-Ook het stenen gooien behoort tot de fysische verschijnselen. Alleen duistere zielen zullen met stenen gooien, want een geest van het licht heeft lang geleden die ruwheid overwonnen en denkt er niet meer aan. Het stenen gooien is echter zo oud als het leven in de hel; sinds het ontstaan van de hellesferen is er op aarde met stenen gegooid. Het gooien is op aarde bekend, maar hoe het eigenlijk in elkaar zit, weten maar weinig mensen. Wanneer er met stenen gegooid wordt, vallen er bijna steeds slachtoffers te betreuren en dan kent ge meteen de mentaliteit van de stenengooier of -gooister, want ook vrouwen gooien met stenen. Die mannen en vrouwen leven natuurlijk in een duistere toestand, hun hel. Ze kregen echter met de aarde tijdelijk contact en konden met het stenen gooien beginnen. Eeuwen terug werd er heel veel met stenen gegooid. In uw eigen tijd komt het maar zelden meer voor.

Geestelijke gaven p.497

-Wanneer het stenen gooien begint, wordt de steen van de zwaartekracht ontdaan en is dan zo licht als een veertje. Op datzelfde ogenblik volgt de levitatie van de steen. De steen is dus opgepakt, ontdaan van de zwaartekracht, en het doel is van tevoren reeds opgenomen. Nu stelt de demon zijn concentratie in en smijt de steen weg. De concentratie is ingesteld op één punt, midden op uw hoofd, en daar komt de steen terecht. Maar onderweg, tijdens het zweven van de steen, geschiedt er een groot wonder. Op het ogenblik dat de steen vliegt, laat de demon dicht bij het eindpunt de steen uit zijn concentratie los. De levitatie houdt nu op te bestaan. Het leven van de steen aanvaardt de zwaartekracht en slaat als een normale steen tegen uw hoofd!

Geestelijke gaven p.498

Bron: Citaten uit de boeken van Jozef Rulof