Lessen

30.5 Het Schemerland grenzend aan de lichtsferen

 

Als een ziel in het Schemerland zich weet te bevrijden van gevoelens als hartstocht en geweld en zich wil ontwikkelen in Liefde, dan krijgt deze afstemming op dat deel van schemerland waar meer licht aanwezig is. Ook de natuur is hier al wat minder grauw.
Hoe verder ze zich ontwikkelen hoe lichter het wordt. Zelfs hun geestelijk gwaad begint dan wat licht uit te stralen.
Op zeker moment beseffen ze dat ze de duisternis voorgoed hebben overwonnen.

-Je ziet, het wordt al donkerder en donkerder; wij zijn nu het schemerland genaderd. Deze grauw-grijze hemel is de sfeer, welke grenst aan de donkere gebieden. Wij hebben echter nòg een schemerland; maar dat grenst aan de sferen van licht, daar waar de hogere gebieden beginnen; die wordt echter voor louteringssfeer gebruikt.

Een Blik in het Hiernamaals p.171

-Waar gaan wij nu heen, Alcar? ‘Naar de louteringssfeer, een grofstoffelijke toestand. Zij grenst aan de eerste bestaanssfeer in de geest. Daar zien wij licht, doch in een grijze najaarsstemming vergeleken met de aarde. Alles leeft in een grofstoffelijke afstemming, zo ook de mens die daar leeft. Zij zijn op aarde gestorven, weten doen zij het echter niet. De mens is zich eerst dan van zijn geestelijk leven bewust, wanneer hij in de eerste geestelijke sfeer is overgegaan.

Een Blik in het Hiernamaals p.323

 

Bron: Citaten uit de boeken van Jozef Rulof