De Zevende Sfeer van Licht is de laatste en hoogste evolutiefase van de 3e Kosmische Graad. Hierna gaat de mens, als ziel over naar de mentale gebieden, de overgangsgebieden naar de 4e Kosmische Graad. Hier maakt men zich klaar om te incarneren op een nieuwe planeet in een nieuw Universum. Ook hiervoor gelden weer de Kosmsiche wetten van Vader -en Moederschap en reïncarneert de ziel weer in een stoffelijk embryo in de moederschoot van een stoffelijke moeder. Hier leeft alles in een wonderlijke en ijle wereld van Harmonie. Samen met de tweelingziel gaat de evolutie in Liefde nu verder.
-Maar we hebben vier, vijf, zes, en de zevende sfeer waar- in de mens leeft die zich gereedmaakt voor de mentale gebieden; wéér de wereld van het onbewuste. Maar die wereld is nu niet meer onbewust; wanneer u vanuit de zevende sfeer in die wereld oplost – ik heb u dat verleden verklaard, ik heb u dat… Was u zondag niet bij mij? – dan blijft u bewust, want u gaat naar het eeuwigdurende goddelijke bewustzijn.
Vraag en Antwoord 5 p.19
-De mens nu, mijn broeders-komt er tot mij-die de zevende sfeer heeft bereikt, dus vanuit ons astrale geestelijk leven deze wetten aanvoelt, betreedt eerste mentale gebieden, zing terug tot het embryonale bestaan voor de wedergeboorte en wordt ook voor deze ruimte door het vader-en moederschap aangetrokken.
Lezingen 3 p.396
-Dan worden ook wij dus door de vierde kosmische graad aangetrokken en ontvangen wij een nieuw stoffelijk lichaam van ongelooflijke schoonheid en een onverklaarbaar geluk, dat zich geen mens op aarde kan indenken. Er leven dus in die hogere regionen mensen als goden, maar die eens hier hebben geleefd.
Het Ontstaan van het Heelal p.152
Bron: Citaten uit de boeken van Jozef Rulof