Hemelse Wijsheden

26.4 De mens is de schepper van de donkere sferen en de lichte sferen

In het begin op aarde was het bewustzijn van de ziel nog afgestemd op haat en hartstocht. De zielen die hun aardse levens voltooid hadden creëerden dan ook een astrale sfeer die donker koud en ellendig was. Deze geestelijke wezens konden wel de aarde bezoeken en hier namen zij bezit van de stoffelijke mens en leefde zich hier op uit. Op zeker moment gingen zij uit eigen belang deze mensen ook beschermen. Daarbij ontdekten ze dat het goede-doen tot gevolg had, dat hun sfeer geleidelijk aan lichter en warmer werd. De mens werd zo geleidelijk de schepper van het licht en zo werd de sfeer geboren, die wij nu schemerland noemen. Eeuwen later kwam zo de eerste sfeer tot stand. En weer eeuwen later zien we dat de eerste sfeer over gaat in een hogere toestand dat uiteindelijk de tweede sfeer zal worden. Enzovoort. Met de groei van het geestelijk niveau groeide ook de de lichtuitstraling en schoonheid van het geestelijke organisme. Ook de sfeer om hen heen werd steeds schoner en mooier.

-Ik heb je duidelijk gemaakt dat de mens in zijn stoffelijke toestand op aarde verder ging en ontwaakte en dat ontwaken betekende haat, hartstocht en verdierlijking. Iedere zonde die zij deden, iedere fout die de mens beging, door anderen het leven te ontnemen, door al die verschrikkingen dus, verdichtte zich de astrale wereld en dit werd de hel.

Het Ontstaan van het Heelal p.259-260

-Rondom hem kwam er licht. De goede dingen die zij op aarde voor de mensheid deden en tot stand brachten, bouwden in de geest een andere wereld op en dat werden de sferen van licht.  

Het Ontstaan van het Heelal p.273

-Het innerlijke licht dat de mens zich had eigengemaakt, overstraalde anderen, de geestelijke woningen straalden het innerlijke bezit van de mens uit en tempels en gebouwen kwamen tot stand. Velen brachten hun kennis en geluk op aarde en daar kwam de ene uitvinding na de andere tot stand.

Het Ontstaan van het Heelal  p.277

Bron: Citaten uit de boeken van Jozef Rulof