Hemelse Wijsheden

2.10 Alleen na het begraven kan het geestelijk lichaam de laatste levensaura op natuurlijk wijze opnemen

Bij het sterven trekt het gevoel zich terug uit het stoffelijke lichaam om als geest en ziel verder te gaan. Het volledig terugtrekken van gevoel en levensaura uit het gestorven lichaam, duurt bij veel mensen langer dan men veelal denkt. Dit kan wel weken tot maanden duren. Bij een lichaam dat op natuurlijke wijze in de aarde verteert, zal dat rest gevoel, die rest- levensaura, zich geleidelijk terugtrekken. Het stoffelijke lichaam is opgebouwd uit elementen en energieën van moeder Aarde en deze moeten weer op natuurlijke wijze terug gegeven worden en alleen dan komt  de achtergebleven  levensaura geleidelijk vrij en voegt zich bij het geestelijk lichaam. Hoe goed bedoeld ook, crematie is onnatuurlijk. Door de snelle verbranding wordt de rest-aura bechadigd en het geestelijk lichaam zal in de sferen gehandicapt zijn en vele jaren nodig hebben om dit te herstellen. Daar komt  nog bij, dat sommige mensen na het sterven nog vast zitten aan hun lichaam. Bij crematie kan het  geesteslichaam de verbranding dan zelfs bewust meemaken. Ook andere methoden zoals oplossen en bevriezen zijn onnatuurlijk en niet wenselijk. Ook balsemen is zeer onnatuurlijk. De afbraak van het stoffelijk lichaam wordt heel erg vertraagd en het geestelijk lichaam kan hier soms honderden jaren last van hebben. Het sterven is een delicaat proces, de overgang van stoffelijk naar geestelijk heeft tijd nodig. Het ljjkt daarom verstandig om na het overlijden een aantal dagen te wachten alvorens tot begraven of anderszins over te gaan.

-Wanneer deze mens op de hoogte was geweest van een leven na het aardse leven, dan zou hij in zijn laatste wilsbeschikking bepaald hebben, dat zijn stoffelijk overschot volgens Gods eeuwige wetten aan de schoot van Moeder Aarde zou moeten worden toevertrouwd. Volgens deze eeuwige wetten wordt de mens uit stof geboren en zal hij tot stof wederkeren, maar het is niet de bedoeling, dat dit gewelddadig geschiedt, doch langzaam, geleidelijk, volgens de natuurlijke weg.

Een Blik in het Hiernamaals (VI.4568.4571) p.145