Water als geheel is ook een stoffelijk wezen met eigen ziel en geest en ook alle vitale organen die we in de mens en in de hele kosmos terugvinden. Water heeft ook een baarmoeder. Het waterlijk leven op Aarde is van oorsprong hier geboren. Op sommige dieren heeft deze baarmoeder nog steeds aantrekkingskracht als ze zichzelf willen voortplanten. De paling wijst ons de weg naar de baarmoeder van het Water, de Sargassozee. Ook dit mysterie, wat de Aardse wetenschap niet kan verklaren, is hiermee dus opgelost!
Bron:
-Een aal in de wateren kruipt terug, die grote reis van de paling, en gaat naar de zee – en ze weten maar niet waarom die dieren naar de zee gaan – en ze sterven ervoor.
-Als u nu goed luistert, dames en heren, is dit een profetie voor de wereld, die ken ik al zo lang, die heeft meester Alcar mij getoond.
-Die paling kan niet in een zijarm (ont)staan want dat dier is een zelfstandigheid voor baring, maar vindt de rust… …die vindt de rust, en het baringsprincipe, en het ingaan, en het aanvaarden en het ontvangen, gebeurt precies in de baring van de zee, en dat is de baarmoeder van de wateren.
Want de moeder is water, water is baring, is moeder, dus die moeder moet ergens een moederschap bezitten en een baarmoeder; bewijs, dat de mens het heeft, en al het leven heeft het, moet ook in de wateren ergens een plaats zijn waar die eigenlijke baring leeft.
Vraag en Antwoord Deel 3 p.136-137
Citaten uit de boeken van Jozef Rulof