Lessen

39.5 Gedachten zijn gevoelens, die omgezet zijn naar woorden

 

Eerst bevoelen we iets en daarna verstoffelijken we onze gevoelens tot woorden en gedachten. Dit werkt als volgt: De basis van onze gevoelens is ons zenuwcentrum, de zonnevlecht ter hoogte van de maag. Vanaf hier gaan onze gevoelens naar ons zenuwstelsel en hier krijgen onze gevoelens uitdijing. Dankzij het zenuwstelsel kunnen we dus verstoffelijkte gedachten vormen. De stroom gevoelens die vanuit ons zenuwcentrum ons zenuwstelsel binnenstroomt, heeft een bepaalde kracht, afhankelijk van de sterkte en heftigheid van onze gevoelens. Het zenuwstelsel geeft deze kracht door, maar kan die kracht niet reguleren. Wanneer die gevoelskracht nergens in het lichaam gereguleerd zou worden, zou die kracht organen en weefsels kunnen beschadigen. Het reguleren van deze gevoelskracht gebeurt door de hersenen. Hier worden de gevoelskrachten, die door het zenuwstelsel stromen opgevangen en geneutraliseerd. De hersenen bieden voldoende weerstand aan die gevoelskracht, en zorgen er ook voor dat de juiste kracht doorgelaten wordt om bijvoorbeeld genuanceerd en beheerst te kunnen praten. De hersenen geven dan de juiste gereguleerde kracht door naar de stembanden, zodat de geproduceerde klanken precies goed afgebakend zijn als aparte woorden met de juiste intonatie. We kunnen ons gevoel ook laten uitdijen door te denken.
Zie:  https://rulof.nl/Van-gevoel-tot-gedachte.html

-Meester Zelanus zei het dinsdagavond: Hersens, dames en heren, hebben niets te betekenen, want de hersens vangen het gevoelsleven op – en zo is het, dat heb ik allemaal kunnen zien door die uittredingen – de hersenen die vangen het gevoelsleven op en sturen het door of wij spatten als gevoel … Wanneer wij beginnen te denken, dat is zo ontzagwekkend sterk. Als je een bepaald iets raakt met uw gedachten, meneer, dan stort dit ganse gebouw in. Alleen door te denken. Als de trilling van een klank, ingenieur, nietwaar, en je raakt de grondtoon, stort een kasteel in. En wat is dan het denken, zo’n klankje, maar nu het denken van de mens? Maar ze weten het niet, ze zeggen: ‘Dat komt door de hersenen.’ Maar de hersenen vangen het gevoelsleven op, zenden het door, versnipperen het, sturen het links, en die houden die druk tegen, daar liggen zenuwen – als je het evenwicht kwijtraakt, moet u eens kijken wat er dan gebeurt daarzo, want al die nerfjes en die zenuwtjes die kennen wij – en dan gaat het door, en dan gaat het weer terug, over de rug, naar de maag, en zo komt het terug, en dan krijg je hier op het gehemelte de klank, het timbre. En als je dan zanger bent, meneer, dan kunnen we u dadelijk zeggen of u uit uw keel zingt, met uw gevoel of door uw hersens.

Vraag en Antwoord Deel 4 p.135 (Q4.4144.4152)

Ik heb je al eens verteld van ons levenscentrum of zonnevlecht. Ons levenscentrum nu staat in directe verbinding met het zenuwstelsel. Wanneer wij mensen op aarde denken en voelen, verwerkt het zenuwstelsel ons beleven en komen deze indrukken op de plaats van bestemming aan, in dit geval de hersenen.

Zielsziekten van Gene Zijde bezien p.244 (ME.7991.7993)

-De mens is op aarde ziel, geest en stof. De ziel is de goddelijke kern. Dus élke gedachte – dat ziet u, leest u nu maar ‘Een Blik in het Hiernamaals’, gaat u zelf door, houd dit maar vast – elke gedachte die u in harmonie brengt met de goddelijke verdichtingswetten – een gedachte verdicht zich en verruimt zich, hoe ijler, hoe liefdevoller een gedachte wordt – is de ruimte voor een gevoel, is een gevoel als karaktertrek. Dus elke handeling krijgt sferenbewustzijn.

Lezingen Deel 1 p.384 (L1.9789.9792)

Bron: Citaten uit de boeken van Jozef Rulof