Hemelse Wijsheden

38.5 Een geest in de Sferen van Licht kent geen lichamelijke gebreken meer

Vorm en uiterlijk van het geestelijke lichaam worden bepaald door de ziel. Als een ziel uittreedt lossen de lichamelijke gebreken op.
Wanneer een mens door een ongeluk een been verliest, dan blijft het geestelijke been toch intact. Dit geestelijk been kan dan zorgen voor zogeheten fantoompijn. Als de ziel uittreedt is het geestelijke lichaam weer compleet.

-Mijn meester had een vriend te verwachten, die overkwam. En die vriend, zo zei meester Alcar, miste de linkerarm. Mijn meester haalde hem op aarde af en bracht hem in slaap. Toen de man in zijn geestelijke afstemming, het schemerland, ontwaakte, stond meester Alcar voor hem en vroeg: „Wat heb je nu ontdekt? En waardoor weet je, dat je op aarde bent gestorven en dat je het geestelijke leven hebt betreden?” Onmiddellijk kwam er: „Ik heb mijn beide armen en dat kan toch op aarde niet gebeuren, ik heb de wonderbaarlijkste openbaring beleefd van mijn leven.”

Vraag en Antwoord Deel 1 p.333 (Q1.8855.8867)

-Mevrouw Brands vraagt: ‘Wanneer de mens een been of arm door een ongeluk verliest en toch soms klaagt over de pijn in dat verloren lichaamsdeel, wat is dat dan? Is dat geen inbeelding?
-Jozef zegt: ‘Mevrouw, dat is de aura niet, maar het geestelijke been zelf. Mijn broer Bernard voelde meer pijn aan het been, dat hij had verloren, dan aan het stoffelijke rechterbeen; het linker, dat afgereden werd, reageerde steeds en hij kon er zelfs niet door slapen. Dus die ledematen zijn er nog, ‘achter de kist’ hebt ge uw armen en benen terug.

Vraag en Antwoord Deel 1 p.332

-Gebrekkigen van de aarde worden weer normaal; hier kent men geen mismaakten. Blinden zullen zien, de doven zullen horen, zij, die hun armen en benen op aarde hebben verloren, zullen weer normaal zijn, wanneer zij dit leven binnentreden. Het geestelijk lichaam is niet te vernietigen. Eeuwig, eeuwig schoon is de mens, die hier leeft.

Een Blik in het Hiernamaals p.593 (VI.18979.18982)

Bron: Citaten uit de boeken van Jozef Rulof